1 februari 2020, de winterexcursie naar Zeeland. Harde wind, maar toch geen regen, geen spatje, ook al waren de voorspellingen een dag ervoor dat er behoorlijk wat regen zou vallen.
Stellendam lieten we dit keer links liggen, vanwege de harde wind op de pier en ook om een keer te proberen of dit tijd zou overlaten voor andere leuke dingen later op de dag. Eerst een kort rondje door de polders rond Goedereede op zoek naar een roodhalsgans, die hier zou moeten zitten. Niet gevonden, de ganzen waren vliegerig ook. We genoten wel van een mannetje sperwer die een minuut lang vrij dichtbij op een hek zat. De gewone soorten werden ook opgenoemd, want we moesten tenslotte meer scoren dan vorig jaar: huismus, turkse tortel, spreeuw, pimpelmees, koperwiek, grote bonte specht, torenvalk, buizerd en nog meer daarvan. Voordat we de Brouwersdam opreden, eerst nog een rondje rond ’t Volgerland, onder Ouddorp. Veel eenden natuurlijk: slobeenden, tafeleenden, wintertalingen, smienten, krak- en wilde eenden en zelfs pijlstaarten, maar geen goudplevieren. En een paar reeën op de akkers.
Toen de Brouwersdam. Eindelijk er even uit. Veel wind, en dat maakte het toch wel koud, ook al was het een graad of tien, warm voor de tijd van het jaar. Aan de noordkant van de dam was niet veel te zien. Waar we de vorige keer hier een zwarte zeekoet hadden, roodkeelduikers en kuifduikers, scoorden we nu slechts een handjevol vogels: een paar brilduikers, wat rotganzen en middelste zaagbekken en een geoorde fuut. De groep onder leiding van Rianne Berger trok het strand over en vonden daar wel allerlei prachtige dingen. Zelfs enkele slangsterren (zie foto hieronder).
Aan de zuidkant begon het beter te worden: tamme paarse strandlopers en steenlopers, waarvoor de fotografen onder ons op hun buik gingen. En natuurlijk weer zeehonden. Als verrassing een paartje ijseenden, dat erg goed meewerkte en dicht onder de kant zwom en dook. Zelfs even in één beeld met een kuifduiker. Prachtig! Wat verder op zee nog twee vrouwtjes ijseend.
Al een dag of tien was een groep van ongeveer vijftien parelduikers aanwezig aan de binnenzijde van de Brouwersdam, op het Grevelingenmeer. Ongekend aantal! Het is al heel wat als je één parelduiker ziet. Dat werd ons volgende doel. En jawel, snel gevonden, daar zwommen tien parelduikers bij elkaar. Dobberend op het wilde water, beetje poetsend, af en toe duikend. Zo’n grote groep is uniek voor Nederland!
De bus zette koers naar Schouwen-Duiveland, richting de Plompe Toren. Onderweg regelmatig een kleine zilverreiger in de brede sloten. Eerst nog even de zwarte rotgans proberen, die hier in een grote groep gewone rotganzen de winter doorbrengt. Tegen de verwachting in zagen we die niet. Nog even blijven zoeken, maar het ongeduld kwam op en we stopten met zoeken en namen we ons verlies. Trouwens, we zagen in die groep rotganzen wel een witbuikrotgans en daar hadden we niet op gerekend. En gewone rotganzen zijn ook leuk. Hierna drie kwartier eruit bij de Plompe Toren. Hier zagen we wat kleine zilverreigers, een zwarte ruiter en enkele oeverpiepers.
Op weg naar de Prunje komen we altijd langs een plek “waar we ook nu natuurlijk de ijsvogel gaan zien, zoal elk jaar.” Schrik, geen ijsvogel dit keer! Jammer, het is en blijft een schoonheid, en helemaal voor de mensen in de bus die er nog nooit een gezien hadden. In de Prunje scoorden we weer pijlstaarten, wulpen, goudplevieren en zo’n tien overwinterende lepelaars.
Als laatste actie zochten we naar een groep wilde zwanen rond Zonnemaire. Het duurde even maar toen hadden we ze: vijf wilde zwanen op een akker, mooi te zien. Onderweg verschillende keren een groep toendrarietganzen.
Een paar scherpe ogen ontdekten bij de Hellegatsplaten een mannetje blauwe kiekendief. Een korte maar krachtige waarneming, vrij dicht bij de bus en iedereen kon hem zien, ook al reed de bus er met snelheid langs. Je had er geen verrekijker voor nodig om deze lichtgrijze roofvogel te zien jagen, boven het hoge gras.
We kwamen uit op 74 soorten (de exoten zoals fazant en nijlgans niet meegerekend) en dat is het laagste aantal in jaren. Dat komt vast omdat we dit keer Stellendam niet bezocht hadden. Meestal heb je dan wat wadsoorten als zilverplevier en rosse grutto, watervogels, zoals nonnetje en grote zaagbek en duinvogels als roodborst en cetti’s zanger.
Niettemin vonden we het weer een geslaagde excursie.
De eerstvolgende busexcursie is naar de Kampina. Daarvoor, op 11 april, gaat er een fietsexcursie naar De Brabantse Biesbosch. De ringslangenexcursie in de Reeuwijkse Plassen is een paar weken later.