3 februari 2018, weer een dagje met de Boomvalk naar Zeeland. Altijd leuke soorten daar aan de kust. Soorten die je als binnenlander niet vaak ziet.
We volgen de traditionele route. Eerst Stellendam. Het is laag water en daarom zitten op de drooggevallen zandplaten duizenden vogels dichtbij. Wat heet dichtbij: met de verrekijker nog steeds ver weg, maar prima te zien door de telescoop. We noteren honderden bonte strandlopers, honderden zilverplevieren, kluten, groepjes drieteenstrandlopers en tureluurs. Ook veel brandganzen. In de binnenhaven zwemmen futen en een middelste zaagbek. We checken ook altijd de plas binnendijks, het zogenoemde Zuiderdiep. Daar drijven vaak veel eenden. Ook nu zien we kuifeenden, tafeleenden, slobeenden en wintertalingen, en ook een vrouwtje topper. Geen roerdomp dit keer, die zagen we vorig jaar wel. Tot onze verrassing drijft er een grote zee-eend tussen de tafeleenden. Deze vogel is juist een uitgesproken zeevogel. Zeldzaam dus om die hier te zien. Er vliegt een groepje pijlstaarten over.
We passeren stapvoets het haventje van Havenhoofd. Zien we een ijsvogel? Nee, maar wel een grote zaagbek, een vrouwtje, dat zich heel goed laat zien. Onderweg naar de Brouwersdam zien we een bruine kiekendief vliegen, een overwinteraar dus. Nog even langs ‘t Volgerland bij Ouddorp. Tientallen ogen speuren vanuit de bus en zien goudplevieren en kieviten en een groepje veldleeuweriken.
De Brouwersdam is aan de beurt. We zien er naar uit: wat zit er nu weer? Bekend is dat de zwarte zeekoet er deze winter weer zit. Maar zou die vandaag ook te zien zijn? Al enkele winters verblijft hij hier, maar we hebben hem nog nooit op onze Boomvalk-excursie gezien. Jawel, al snel vinden we hem. En hij ziet nog dichtbij de vloedlijn ook. We wachten tot de vogel onder water is en sprinten met zijn allen naar het water. Camera’s klikken. De vogel vertrouwt het toch niet en gaat verder weg zwemmen. Prachtige waarneming! Ook de roodkeelduiker die hier dichtbij zwemt, mag zich verheugen in de belangstelling van de fotografen. Door de telescoop zien we twee ijsduikers, ook een zeldzaamheid.
Verder zien we zwarte zee-eenden, middelste zaagbekken, zo’n 15 kuifduikers, tientallen roodkeelduikers (de meesten ver op zee) en eiders en drie grote sterns. De grote sterns overwinteren hier, de enige plek in Nederland waar ze dit doen. Hun soortgenoten zitten warm in Afrika. Aan de waterkant foerageren drieteenstrandlopers, paarse strandlopers, kanoeten en rotganzen. Eén rotgans zet ons een tijdlang op het verkeerde been: is het toevallig niet een witbuik? Ver, heel ver op zee, zien we zandbanken die vol zeehonden liggen. Iedere fotograaf kiest zijn eigen interesses. Je ziet fotografen liggen bij steenlopers en kanoeten, anderen schieten raak bij de kuifaalscholver die bij de spuisluis zit of de vissende grote sterns. Zomaar verschijnt een volwassen zwartkopmeeuw in winterkleed. Hij draait een rondje boven de kuifaalscholver en verdwijnt naar de binnenzijde van de brouwersdam. Niet iedereen ziet hem, daar ging het te snel voor.
Af en toe bezorgd naar de lucht kijken. Komen daar de voorspelde regenbuien? Tot nu toe valt het ontzettend mee.
Op weg naar de Prunje vliegt er een groene specht vlak voor de bus. We twijfelen zelfs of hij niet eronder door ging. In ieder geval vliegt hij aan de andere kant levend en wel een boom in. Bij Burghsluis giet het inmiddels van de regen. Maar geen nood, vanuit de bus is de grote groep rot- en brandganzen goed te zien. En al snel klinkt de kreet: “Ja, witbuik!” Inderdaad, een witbuikrotgans loopt vooraan in de groep. Witbuikrotgans is een schaarse wintergast in Nederland. En even later: “Zwarte rotgans!”. Die is nog zeldzamer. Het is even zoeken voordat iedereen de vogels ziet. De verschillen met gewone rotgans zijn best subtiel. En door beregende ruiten kijken is ook niet ideaal. Tevreden rijden we weg. Bij de Plompe Toren trotseren enkelen van ons de regen. Anderen kijken vanuit de bus de Oosterschelde af: zwemmen er weer bruinvissen? We zien deze walvisachtige niet helaas.
Even later: “Laten we bij deze sloot stoppen. Hier zit namelijk wel eens een ijsvogel.” En jawel, daar zit er eentje, in het riet, speurend naar vis en af en toe duikend. We doorkruisen de Prunje. Regelmatig een schreeuw door de bus: “Kleine zilverreiger!” Of: “Kluten!” Of: “Lepelaars!” De ene na de andere soort kunnen we aankruisen op onze afvinklijst. Roodborsttapuit, zwarte ruiter, roodborsttapuit, sperwer en een slechtvalk naast de bus in een groep eenden duikend.
Het is inmiddels twee uur in de middag en we besluiten naar een groep wilde zwanen te gaan die bij het dorp Zonnemaire woont. Onderweg twee keer een ijsvogel. De zwanen teleurstellen ons niet. Keurig wachten ze ons op. Samen met zo’n 25 kleine zwanen en tientallen toendrarietganzen lopen daar negen wilde zwanen te foerageren op suikerbietenresten. Bijzonder, zeker als je bedenkt dat deze twee zwanensoorten hoog in Rusland broeden en het hier in de winter lekker warm vinden buiten. Check de foto hieronder voor de verschillen (in grootte en in hoeveelheid geel op de snavel).
Onze laatste stop zijn de flamingo’s van Battenoord. Doen we al een paar jaar en ook nu zijn er mensen in de bus die deze soort nog nooit in Nederland in het wild gezien hebben. Bij aankomst zien we al een roze streep in het water, bestaande uit ongeveer tien Europese flamingo’s en ongeveer dertig Chileense. Het grappige is dat deze groep de laatste weken behoorlijk in het Nederlandse nieuws is, gefilmd zijn, op het Jeugdjournaal zijn geweest, maar dat ze er al jaren zitten. Maar goed, mooi zijn en blijven ze. Onze laatste actie hier: Daan loopt met zijn waterdichte schoenen een drassig rietlandje door. Wat vliegt erop? Jawel, enkele watersnippen en – waar we al op hoopten – een bokje, een kleine snippensoort, die je vanwege zijn verborgen gedrag bijna nooit zittend ziet. De vogel vliegt vlak voor zijn voeten op en strijkt even verderop weer neer. Dit is onze laatste nieuwe soort van vandaag.
Op de terugweg (het is te laat om nog even langs de bonte kraai van Zuid-Beijerland te gaan) tellen we het aantal soorten. 95 soorten! En als we exoten meetellen (fazant, enzo): 101. Hoog! We hebben niet eerder zo veel soorten gezien op onze Zeelandexcursie. Vorig jaar hadden we er 10 minder. Wel apart dat we de gehele dag geen kolgans, grote bonte specht, koperwiek en rietgors hebben gezien. Hier nog het rijtje ‘goede’ soorten: grote zee-eend, zwarte zeekoet, ijsduiker, kuifaalscholver, zwartkopmeeuw, witbuikrotgans, zwarte rotgans, wilde zwaan, flamingo en bokje. Maar we hebben ook genoten van de ‘gewone’ soorten: de schepping van God blijft verbazen!
Bedankt voor deze excursie.
Geniet nog van de foto’s op de fotopagina.
Tot ziens op een van de volgende excursies: 7 april Biesbosch, de ringslangenexcursie of de excursie naar de Kampina eind mei!
Reacties zijn gesloten.